“Desem ki vakitlerden bir Nisan akşamıdır,
Rüzgârların en ferahlatıcısı senden esiyor,
Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini,
Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim,
Senden kopardım çiçeklerin en solmazını,
Toprakların en bereketlisini sende sürdüm,
Sende tattım yemişlerin cümlesini..”
Cahit Sıtkı Tarancı
Ne de güzel bir şiirdir.. Büşra ve Ahmet’in fotoğraflarını düzenlerken zihnimde belirdi bu satırlar.. Açıp okudum sonra şiirin tamamını. Ne şanslıyız hayatımızda bize harika duygular hissettiren insanlar olduğu için.. Hiçbirşey yapmasa bile gülüşüyle dünyamızı değiştiren, neşesiyle herşeyi unutturan bir gelindi Büşra ? Hep söylüyorum ya ânı yaşayın, nasıl olacak diye düşünmeyi bir kenara bırakın, güvenin.. Sizin enerjiniz ne kadar güzel olursa yanınızdaki insandan alacağınız da o kadar güzel olur ♥️ Büşra ve Ahmet’in fotoğraflarına bakınca nasıl keyifli bir gün geçirdiğimizi yeniden anımsadım. Her karede gülücükler, her karede mutluluk ?? Birbirlerine bakışları bambaşka, gülüşleri bambaşka harika iki aşığı fotoğrafladık Ağustos ayında ?Fotoğraflar zaten size herşeyi fısıldayacak ? Büşra ve Ahmet, iyi ki geldiniz. Sizi tanımak çok güzeldi. Sonsuz aşk ve mutluluk sizinle olsun sevgiler ?
